Μετά από έναν κύκλο επιτυχημένων παραστάσεων στην Αθήνα, την Πάτρα και τη Θεσσαλονίκη, η θεατρική παράσταση «Απόψε: Λόλα Μπλάου» θα παρουσιαστεί την Πέμπτη 17 Μαΐου 2018 και ώρα 21:00, στην Αίθουσα Τελετών του ΑΠΘ, στο πλαίσιο της σειράς πολιτιστικών εκδηλώσεων του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης «Δευτέρες της Τέχνης στο ΑΠΘ».
Πρόκειται για την καυστική σάτιρα του διάσημου Αυστριακού καμπαρετίστα Γκέοργκ Κράισλερ, γραμμένη το 1971, που αποτελεί ένα εξαιρετικό μιούζικαλ-όχημα για μία ηθοποιό/τραγουδίστρια, καθώς η ιστορία ξεδιπλώνεται μέσα από 20 τραγούδια τύπου καμπαρέ, διαφορετικού ύφους και ευρείας γκάμας που εκτείνεται από τη δεξιοτεχνική κωμωδία έως την τραγωδία.
Μέσα από τραγούδια, τραχιά αστεία και πολιτικά σκετς, το έργο του Κράισλερ διηγείται την ιστορία της Βιεννέζας, εβραϊκής καταγωγής τραγουδίστριας, Λόλα Μπλάου, που ξεκινά την καριέρα της στη Βιέννη το 1938, λίγο πριν την προσάρτηση της Αυστρίας στο Γ΄ Ράιχ. Παρακολουθούμε τη διαδρομή της από την Ελβετία μέχρι την Αμερική, όπου και θα κατακτήσει το όνειρο μιας λαμπρής καριέρας αλλά και θα συνειδητοποιήσει την ψευδαίσθηση του αμερικανικού ονείρου, και στη συνέχεια, τη συντετριμμένη επιστροφή της στη μεταπολεμική Βιέννη, όπου και θα διαπιστώσει ότι, δυστυχώς, οι άνθρωποι, μετά τον πόλεμο, δεν έχουν αλλάξει καθόλου.
Ο Michael Seibel, σκηνοθέτης της παράστασης, σημειώνει: «η σκηνοθετική προσέγγιση συνδέει το περιεχόμενο του θεατρικού έργου με τα κοινωνικά δεδομένα του κόσμου μας σήμερα, ενός κόσμου, στον οποίο και πάλι υπάρχουν άνθρωποι-θύματα της προσφυγιάς που πρέπει να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους. Και πάλι οι ίδιοι λόγοι υπαγορεύουν σήμερα αυτές τις καταστάσεις, όπως και τότε. Πόλεμοι και διωγμοί εξαιτίας διαφορετικών αντιλήψεων και θεωρήσεων για τη ζωή, τη θρησκεία και τον πολιτισμό. […] Η καλλιτεχνική όμως μεταφορά του έργου αυτού στη σκηνή προϋποθέτει πάνω από όλα μία πρωταγωνίστρια, η οποία να είναι σε θέση, χάρη στις τραγουδιστικές, χορευτικές και υποκριτικές δεξιότητές της να υποδυθεί σε όλο το εύρος τον ρόλο της Λόλα Μπλάου. Με την Κατερίνα Γιαμαλή η παράσταση αυτή διαθέτει μία ηθοποιό, η οποία ανταποκρίνεται στο έπακρο στις καλλιτεχνικές απαιτήσεις του έργου».
Συντελεστές
Μετάφραση: Κοραλία Σωτηριάδου
Απόδοση στίχων τραγουδιών: Κατερίνα Γιαμαλή – Κοραλία Σωτηριάδου
Σκηνοθεσία: Michael Seibel
Σκηνικά – Κοστούμια: Λαμπρινή Καρδαρά
Επιμέλεια κίνησης: Όλγα Σπυράκη
Φωτισμοί: Αντώνης Παναγιωτόπουλος
Video: Χρήστος Καρτέρης
Επί σκηνής:
Λόλα Μπλάου: Κατερίνα Γιαμαλή
Πιάνο: Τάσος Σπηλιωτόπουλος
Για την παρακολούθηση της παράστασης, απαιτείται η επίδειξη πρόσκλησης δωρεάν εισόδου. Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να προμηθεύονται τις προσκλήσεις δωρεάν εισόδου από το Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του ΑΠΘ, από την Πέμπτη 10 Μαΐου έως και την Πέμπτη 17 Μαΐου 2018 και ώρες 9:00-14:00. Πληροφορίες: Τμήμα Δημοσίων Σχέσεων του ΑΠΘ, τηλ. 2310 991313, 2310 991334, e–mail: pr@auth.gr.
Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας, καταρχήν για τα μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας του ΑΠΘ.
Λίγα λόγια για τον συγγραφέα
O Γκέοργκ Φράντς Κράισλερ (1922—2011) γεννήθηκε στη Βιέννη από Αυστριακούς γονείς, εβραϊκής καταγωγής. Το 1938, αμέσως μετά την κατάληψη της εξουσίας στην Αυστρία από τους Εθνικοσοσιαλιστές, μετανάστευσε μαζί με την οικογένειά του στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το 1943 απέκτησε την Αμερικανική υπηκοότητα, ενώ το 1955 επέστρεψε από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη.
Ασχολήθηκε με το θεατρικό είδος της επιθεώρησης και από τα νεανικά του χρόνια κέρδιζε τα προς το ζην ως ποιητής, συνθέτης και ερμηνευτής επιθεωρησιακών έργων. Όμως, εναντιωνόταν στον χαρακτηρισμό του δημιουργού και τραγουδιστή θεατρικών επιθεωρήσεων, όπως και σε αυτόν του Αυστριακού πολίτη: «Σε καμία περίπτωση δεν είμαι Αυστριακός. Από το 1943 είμαι Αμερικανός υπήκοος, μολονότι ο Κλίντον ποτέ δεν μου ευχήθηκε και δεν με συνεχάρη στα γενέθλιά μου».
Η καριέρα του ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 έγινε δημοφιλής στον γερμανόφωνο χώρο με τα τραγούδια του, όπως Tauben vergiften (Φόλα στα περιστέρια), Der Tod, das muss ein Wiener sein (Ο θάνατος πρέπει να είναι Βιεννέζος) και Wie schön wäre Wien ohne Wiener (Πόσο όμορφη θα ήταν η Βιέννη χωρίς τους Βιεννέζους).
Με το βαθυστόχαστο, μαύρο χιούμορ του και με τα λεκτικά του αστεία, διαμόρφωσε και σφράγισε ως ερμηνευτής και δημιουργός αρκετών έργων τη γερμανόφωνη μουσική επιθεώρηση της εποχής του.
Τα θέματα που τον απασχόλησαν αφορούσαν κυρίως καταστάσεις τις οποίες και ο ίδιος έπρεπε να αντιμετωπίσει και από τις οποίες, πολλές φορές, και ο ίδιος είχε πληγεί: Ο εθνικοσοσιαλισμός, η μεταπολεμική πολιτική αποκατάσταση ή η απουσία της, η προσφυγιά, ο διωγμός και η πολιτιστική μικρόνοια.
Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η συνεχής δηκτική και κριτική αντιπαράθεσή του με τη γενέτειρά του, τη Βιέννη και σε σχέση με το αίσθημα του ανθρώπου χωρίς πατρίδα.
Το 1996 συνέταξε μία ανοιχτή επιστολή με αποδέκτες τους πολιτικούς εκπροσώπους της Αυστρίας, στην οποία κατέγραψε τις θέσεις του και τα αισθήματά του αναφορικά με τον πολιτιστικό αποκλεισμό του.
Επισυνάπτονται φωτογραφίες και η αφίσα της παράστασης.
